Grasaren vervelend voor honden

Een grasaar herken je aan de harde pluim. Het is een verzameling van zaden met weerhaakjes. Als een hond langs het lange gras loopt, laten de grasaren los en hechten ze zich in de vacht. De weerhaakjes zorgen ervoor dat ze niet loslaten en steeds verder in de vacht kruipen.

 Je ziet ze vaak op de stoep en aan de randen van het groen: grasaren. Deze ‘kruipers’ zijn erg vervelend voor honden is gebleken uit klachten die wij binnen krijgen. Honden snuffelen graag overal aan en hierdoor ‘kruipen’ deze plantjes op plekken die erg vervelend zijn voor het dier. Lees hier wat wij doen en jijzelf kunt doen.

Wat is een grasaar eigenlijk?

De grasaar groeit in het gras, in bermen en tussen de stoeptegels. Het plantje komt vooral voor op ‘voedselrijke’ plekken langs wegen en op muren. In de droge perioden groeit het plantje door en worden de vervelende aren gevormd waar weerhaakjes aan zitten. Door die weerhaakjes kruipt het plantje vanzelf omhoog. Bij honden is dit een probleem want zij snuffelen graag en komen zo in contact met de plant waarbij delen soms in oren, neus en tussen de tenen terecht komen en soms moeilijk te verwijderen zijn.

Waar groeit het plantje vooral?

Veel hondenbezitters denken dat het plantje vooral voorkomt in hoog gras dat niet zo vaak gemaaid wordt. Dit is een misverstand. Het groeit voornamelijk in groenstroken die wel regelmatig gemaaid worden. De strook dicht bij het pad die veel belopen en bemest wordt door de hond, is de plek waar het plantje het meeste staat. Deze stroken (ongeveer 1 meter) langs de wandelpaden worden vaker gemaaid. Daarnaast groeit de grasaar vaak tussen de stoeptegels en boomspiegels . Het onkruid op stoepen wordt met heet water bestreden echter de grasaren sterven wel af maar blijven rechtopstaan.. Daar waar veel overlast op bestrating worden gemeld wordt borstelmachine of bosmaaier ingezet.

Wat kunnen hondenbezitters doen?

De meeste hondenbezitters controleren de hond al op teken. Het advies is om de hond ook meteen goed te controleren op alle mogelijke plekken waar grasaren zich kunnen hechten zoals de huid, tussen de tenen, op de kop (ogen, neus en oren) en de huidplooien rond de poten. Als de hond toch weerhaakjes van de grasaar heeft opgelopen en deze zitten in de neus of het oor, dan is het verstandig om even langs de dierenarts te gaan. Hoe meer ‘mest’ er ligt in de groene gebieden, hoe meer ook de grasaar gaat groeien. Hondenpoep opruimen is overal al een vereiste maar nu ook in het belang van de honden!

Zijn er plekken waar enkele grasaren groeien? Dan vragen we je om ze zelf weg te trekken of te knippen en ze in een afvalbak te gooien. Als je ze laat liggen kunnen de zaden zich nog steeds verspreiden.

Zijn er plekken waar veel grasaren staan? Doe dan melding bij de gemeente. De gemeente kan er helaas niet altijd iets aan doen, maar wil wel graag inzicht krijgen in de groeiplaatsen van de grasaren. Bij toekomstige maaibeurten en onkruidbestrijding kan de gemeente hier dan mogelijk extra aandacht aan besteden.